این نوشته درمورد نمایش نیست
چیزی اسپویل نمیشه و لازم نیست نمایش رو برای خوندنش دیده باشید.

یه مشکلی هست
یه مشکلی که تاحالا حواسم بهش نبوده اما موقع دیدن نمایش به ذهنم رسید.

نوزاد وقتی به خودآگاهی میرسه و دارای ذهن میشه بهش میگیم کودک
ما شروع می کنیم تمام سوالات اون رو جواب میدیم
و از اینکه داریم با دنیا آشناش می کنیم کیف می کنیم
آیا چیزی هست که بهش نگیم؟
یا اشتباه ... دیدن ادامه ›› بهش بگیم؟
عمدا یا سهوا
اگر چیزی رو نگیم یا اشتباه بگیم اون تیکه تاریک می مونه
2 تا سوال هست که به کودک جواب داده نمیشه
یا اشتباه جواب داده میشه؟
میدونید اونا چیه
یکی اینکه اون چطور به وجود اومده که عمدا بهش نمیگیم یا دروغ میگیم
و اینکه کلا ما انسان ها چطور به وجود اومدیم
بیاین اسم این ندونستن رو عمدا بذاریم تاریکی
فوکو توی کتاب اراده به دانستن که اسم سانسور شده The History of Sexuality هست
میگه اولین باری که ما انسان ها توافق کردیم بپذیریم سانسور(بخونید در تاریکی نگه داشتن) خوبه برامون، مسائل جنسی بوده.
خانواده کودک وظیفه دارند نگذارند کودک شون با محتوای جنسی مواجه بشه
وقتی پدر و مادری این کارو انجام بده اخلاق رعایت شده و اگر اینکار به درستی انجام نشه، یعنی بگذاره به اون بخش تاریک نور بخوره، اجتماع اون خانواده رو مذمت می کنند.
مسئله اینجاست که وقتی حق در تاریکی نگه داشتن برای هر کسی در مورد هر کسی قائل میشیم، اون شخص میتونه به خودش اجازه بده هر چیزی رو توی تاریکی نگه داره چون صلاحه.

خانواده اخلاقا در مورد به دنیا اومدن به کودک دروغ میگه.
معلم مدرسه در مورد خیر و شر به نوجوان دروغ میگه.
رسانه به جوان در مورد دین و قناعت و نظام سرمایه داری دروغ میگه.
شورای ارزشیابی دیالوگی کلیدی و روشنگر رو از متن ادبیات نمایشی حذف می کنه.
مجلس نمایندگان تصمیم میگیره بخشی از اینترنت رو که در داخل تولید نشده از چشم جامعه دور کنه.

و ما همه مون در ذهنمون تاریکی هایی داریم،
و اصرار داریم این تاریکی در ذهن فرزندمون بمونه.
خدا نکنه در مورد تکامل و فروید و بدنش چیزی بدونه.

احتمالا اگر این نوشته رو خوندین متوجه شدین که ترکیب کلمات "نور ایمان" چقدر عجیبه و چرا من از کلمه تاریکی برای مفهوم ندانستن استفاده کردم.

یه کلمه ای رو تو ذهنتون بیارید که با شنیدنش دلتون میخواد چشماتون رو ببندین، گوشتون رو بگیرید و جیغ بکشید.

مثل رابطه پدر فرزندی
مثل رابطه بیش از دو نفر
مثل همجنس گرایی
مثل ترنس
مثل زن شوهر دار
سگ گردانی در پارک
زندگی با سگ در آپارتمان
رابطه با حیوانات
عمدا این سه تای آخر رو گفتم چون میخواستم توجه تون رو به اختلاف نظرات در 2 مورد اول و اتفاق نظر توی مورد آخر جلب کنم
و هزاران چیز دیگه

چقدر روشنفکری کار رنج آور و مشکلیه

محسن چاوشی برای کاراکتری که علی باقری بازی می کنه میخونه

عذاب
هرزه رویی رو
گل
جالیز
میدونه