تکنیک بازیگری بسیار خوب ، بیان بازیگری با بخش صداهای ضبط شده دقیقا سینک بود و مهارت آقای افشاریان واقعا ستودنی بود در ایفای هرکدوم از ابراز هیجانات ولی این نمایش ضعف های زیادی داشت که عبارتند از :

1- استفاده از کلیشه ناامیدی و بدبختی یک ملت رنج کشیده احتمالا با این باور که کمی به خودمون بیاییم در حالیکه سالهاست این مدل بیان سیاهی و تاریکی یک ملت اونا رو به خودشون نیاورده و نمیاره
2- استفاده از موسیقی های نوستالژیک و بی ربط به فضای نمایش که به اصالت اثر خدشه وارد کرده . بخصوص ترانه "علی کوچولو" خیلی نامرتبط بود و مخاطب دهه شصتی بدون هدف فقط احساساتی میشد
3- نمایش در بخش های طنز شبیه به استندآپ کمدی میشد که شاید دلیل اصلی تک بازیگر بودن و تلاش برای تنوع فضا بود
4- سکوت سیاه پایان نمایش ابداع جذابی نبود . مخاطبها یا داشتند ریز میخندیدند یا چرت میزدند ... دیدن ادامه ›› در اون لحظات
5- عنوان اثر ارتباطی به شعار بازگشت به تاریکی (یکی از پرفروش ترین آلبوم های موسیقی در دنیا) نداشت و صرفا به فضای زندان و رنگ سیاه اشاره شده بود. درحالیکه شخصا انتظار داشتم کمی با نگاه فلسفی تر به معنی زندگی و مرگ و ظلم و ... نگاه میشد نه اینکه شبیه به دیدگاه بیشتر آثار پیشین در ایران همچنان زندگی، سختی کشیدن باشه و مرگ رهایی . یه نظر من این معانی نیاز به بازیابی داشت
6- دیدگاه مردسالارانه و ترجیح ارزشهای رفاقت بر همسری، همچنان در اثر وجود داشت و عشق خودخواه مردانه بعنوان عاملی برای توجیه فریب و غافلگیر کردن همسرش به شمار میرفت . زن همچان موجودی کم توقع و احساساتی جلوه میکرد در این اثر و نشانه ای ار دانش و ذکاوت برای ارتباط با همسرش دیده نمیشد
در کل برای دست اندرکاران این اثر آرزوی موفقیت میکنم و انتظار آثار بسیار پخته تری رو از این بازیگر توانمند دارم