وسط نمایش ، تو اوج خنده هام ، داشتم با خودم فکر می کردم چه خوبه که من تو ایرانم و می توانم تو همچین فضایی باشم. با هم زبونهام و هموطن هام بخندم به چیزهایی که برای هممون مشترک هست. دست بزنم با ریتم‌ها و آهنگهایی که همه بلدند. وطن یعنی همین. خنده مشترک ، درد مشترک.
سپاس از شب قشنگی که برامون ساختید.
شب و روزتون قشنگ.