خسته نباشید به گروه.
- خوب بود.
- ژوله و عبدالرزاقی همونی هستند که همیشه بوده اند ( طنز، استند آپ گونگی و همان اکت های ما سَبَق)
- مختصر و مفید خوبی بود؛ توی 60 دقیقه کاشت، داشت و برداشت.
- محتوای قصه جدید نیست، مشکلات و مسائل اجتماعی، خشونت، فقر فرهنگی و گاهی مالی، آلودگی های عادی و رایج در روابط انسانی و امثالهم. اینها رو در قامت یک ساعت مونولوگ و گفتگو، با چاشنی هایی از خلاقیت، تصور نمایید.
- موسیقی لاتین ریکی مارتینی رو من نمی شناسم اما فکر می کنم ساز ساکسیفون در دو پرده به فراخور بود.
- شاید یکی دو تا از شخصیت های موازی، وجود خارجی هم میداشتند، بد نبود. به هر حال سلیقه است....
- شاید میشد از تصویرسازی در پرده پشت سر برای ایجاد فضاهای مورد اشاره در طول نمایش استفاده کرد. به هر حال سلیقه است...