سلام و یک خسته نباشید حسابی به عوامل نمایش مخصوصا کارگردان و بازیگر نقش استل که فکر کنم خانم زینی هستن... بنظرم از همه بهتر کارشون رو انجام داده بودن.
رویکرد من به تئاتر طوریه که مثلا با رستوران رفتن فرق داره. انتظار بو و طعم و تهویه مطبوع ندارم. توی آغل یا زیر بارون حاضرم یک نمایشی رو ببینم که نمایشنامه رو زنده کرده باشه و به حرکت درآورده باشه. این نمایش انتظارم رو برآورده کرد و حتما تلاش زیادی پشتش بوده.
استل مخصوصا برام مهم بود. انسانی معمولی ومهربان که همواره به دنبال ارضای واقعیترین نیازهاشه. در دنیای ذهن اسیر نیست(اون بیرون دنبال خودش میگرده) گناه و بیگناهی براش جور دیگهای تعریف میشه و خیلی ساده اگر آینه رو ازش بگیرن به وجود خودش شک میکنه.
بازهم از همه عوامل مخصوصا خانم مهناز زینی و کارگردان تشکر میکنم. پرفورمنسها خلاقانه بود و درمورد مجسمه خیلی نگرفتم منظور رو... باید بیشتر فکر کنم یا اگر توضیحی داره خوشحال میشم بشنوم.