خوب بعد از هفت بار دیدن لانچر 5 معلومه که وقتی اسم تیم لانچر بیاد من نمیتونم از تئاترش بگذرم.
اصلا و ابدا با دید لانچر 5 به تماشای این تئاتر نشید چون هیچ شباهتی با هم ندارن اما واقعا من تئاتر رو دوست داشتم.
موسیقی و آواز در ابتدا شروع خیلی خوبی بود و پارت اول که به نظر من بی نظیر بود.
همه بازیگرا به اندازه کافی کاربلد ظاهر شدن و شهروز دل افکار مثل همیشه خوش درخشید.
پارت دوم اما طعم همون سیلی های محکم لانچر رو میداد و کاملا شوکه شدیم از این همه چرخش ناگهانی جو و احساسات .
پارت سوم درخشان بود و لحظه ای از ریتم نمی افتاد(صفورا خوش طینت چقدر حرفه ای از تلخی پارت دوم به جو فان پارت سوم سوییچ کرد)
پارت چهارم و پنجم و دوباره چرخش احساسات که حرفای خوب و سنگینی بین شوخی و جدی مطرح شد.
کار سبک جدید و دوست داشتنی داره....تئاتری که دوست نداری تموم شه.
خسته نباشید به همه عوامل.طراحی دکور ، نور و صدا کاملا متناسب و مکمل.
و مرسی از اقای سعیدی که باز بابت اذیت شدن تماشاگران سیگار رو خاموش کردن
امتیاز من 5 از 5