دکور صحنه که همان دکور نمایشنامه پدر بود. پروجکشن فیلم در صحنه هم از نمایش پدر گرفته شده بود.
در آغاز فکر کردم که این نمایش نمادگرایانه میخواهد علل فروکاست زنان را بطور نمونه در هشت موضوع برابر هشت زن کشته شده بنمایاند. لیک دیدم نمایش بسیار سطحی و در واقع تنها انتقام یک زن از مردان با کشتن وی بود، نوعی فمینیسم سطحی. شخصیتها عمق و پیچیدگی نداشتند. و کلا نوعی سخنرانی و دیالوگ بود تا تئاتر! یعنی بسیاری از اکتهای صحنه به موضوع ربط نداشت.