علی رغم تصویرسازی جذاب، دکور، لباس ،نور پردازی و موسیقی و رعایت تمام نکاتی که میتونن یک نمایش به یاد موندنی رو بسازن متاسفانه ارتباط زیادی با کار برقرار نکردم. یک بخشیش به خاطر نوع دیالوگگویی بازیگران بود و در نیمه اول اصلا دیالوگ هاشون واضح شنیده نمی شد( با این که فریاد میزدن) و بخش دیگر به خاطر اینکه یا سلیقه من تغییر کرده و یا کارهای فرمالیستی در زمانه اکنون تاثیر گذشته رو ندارند. این اجرا با وجود فریم های گاها خیره کننده نتونست من رو به عنوان یک مخاطب با خودش همراه کنه . با این حال نمیشه منکر زحمات زیاد گروه بازیگری و کارگردانی شد. این صرفا نظر شخصی من هست. ضمنا احساس میکنم مرتضی اسماعیل کاشی رو در سمت بازیگر بیشتر می پسندم تا کارگردان، با این که به نظرم تا حد خوبی از پس کارگردانی این نمایش براومده بودن، اما فکر میکنم بازیگر بهتری باشن تا یک کارگردان مولف. حس میکنم بخشی از نمایش متاثر از کارهای سابق کارگردان های شناخته شده همین سبک بود. موفق باشید.