یکی
از دریچه ی ممنوع ِ خانه
بر آن تلِّ خشک ِ خاک نظر کن :

آه، اگر امید میداشتی
آن خُشکسار
کنون اینگونه
از باغ و بهار
بی برگ نبود

و آنجا که سکوت به ماتم نشسته
مرغی میخوانْد .

نه
نومیدمردم را
معادی مقدر نیست

احمد شاملو