با این داستان، ناتوانی/کم‌توانی/یا هر محدودیت دیگری که شاید همه‌ی ما مثل «ژان» به شکلی درگیر آن و اثرات محیطی آن هستیم و می‌توانستیم خود را جای او بگذاریم، به روشنی و زیبایی و بلاغت به صحنه کشیده شد.
برای اینجانب همین کافی‌ست که از چنین اجرای جذابی از آقای رحیمی و خانم رضی هنرمند حظ بردم.
فکر نمیکنم ازین بهتر میشد نقش یک فرد نابینا و یک کارکتر پست و حقیر و رذل را بازی کرد، درود برشما👏🏻👏🏻👏🏻🌟🌟🌟
فقط ای‌کاش که این اندازه تأخیر در شروع اجرا پیش نمی‌آمد.