این نمایش از نظر هنر تئاتر نمایش فوق العاده ای است. اجزای صحنه هماهنگی بسیار خوبی دارند. نمایشنامه تا جاییکه خاطرم هست 15 پرده هست. هر پرده دینامیک و ریتم خاص خودش را دارد و ریتم نمایش در کل سینوسی است و بالا و پایین میشود. اما این کم و زیاد شدن چندان نیست که پرده ای حوصله سربر شود یا گیج کننده. در مجموع همه چیز در حد متعادل و هماهنگ و درست خودش به کار رفته است و این هماهنگی و ریتم صحنه هست که جذابیت اصلی این نمایش است.

احتمالا دیده اید که در نقد آثار نمایشی هر جزئی از اثر را جداگانه بیان میکنند مثلا طراحی لباسش خوب بود موسیقی اش عالی بود و نورپردازی اش بد بود! یک اثر هنری اگر خودش منسجم باشد به این شیوه تکه پاره میشود. درباره نمایش فردریک وضعیت همینطور است. یعنی هیچ جزئی از اثر نیست که به تنهایی جلوه نمایی کند و بتوانیم بگوییم آن جزء از بقیه بهتر بود. تمامی اجزا در هماهنگی و متناسب با هم عمل میکنند. یعنی موسیقی و نور و بازی و میزانسن و همه چیز روی هم نشسته و متعادل و متناسب شده است.

موضوع دیگر اینکه دیدن نمایش به شدت بهتر از خواندن نمایشنامه اش است. به هیچ عنوان حس و حالی که در این نمایش میبینید در نمایشنامه وجود ندارد.

به همین دلایل میشود گفت این نمایش یکی از بهترین اجراها در سالهای اخیر است و پیشنهاد میشود از دست ندهید.