درود
نمایش "پس از سقوط"
دیروز به همراه یاران این نمایش را دیدم.
به نظر من کار متوسطی بود.
نمایشنامه درباره زندگی خصوصی و اجتماعی آرتور میلر(1915-2005) از چهرههای مهم تئاتر آمریکا که بیش از هفت دهه فعالیت مستمر داشته است می باشد. او در زمان مرگش، یکی از بزرگترین نمایشنامهنویسان قرن بیستم محسوب میشد. عدهای او را آخرین حرفهای در تئاتر آمریکا میدانند. با اعلام خبر مرگ او تمام تئاترهای برادوی چراغهایشان را خاموش کردند.
در این نمایشنامه میلر به نقد ازدواج نافرجامش با مریلین مونرو و حادثه درویشی(1964) روی طبیعت انسان، گناه، ترس و همدستی و همین طور درباره گروهی از بازداشتشدگان جنگ جهانی دوم که در انتظار بازجویی افسران نازی به سر میبرند
... دیدن ادامه ››
پرداخته است.
محامدی که این اثر را کارگردانی کرده است با استفاده از خلاقیت چندین زمان در یک پرده و دیالوگ های مشابه ای که در زمان ها و مکان های متفاوتی گفته شده است و هر کدام معنایی دیگر را می دهد این نمایش را به روی صحنه برده است.
بازیها بسیار خوب بود به ویژه بازی فرناز رهنما که بسیار درخشان است.
محامدی سعی کرده است با استفاده از خلاقیت پرده، تصویر را جایگزین افکت های صدا کند و فضا را این گونه خلق نماید که به نظر من اصلا خوب نبود و با نمایش ارتباط برقرار نمی کرد و اگر از همان صداها استفده می کرد بهتر بود.
نمایش دیالوگ محور است و طراحی صحنه بد نبود.
دیدنش خالی از لطف نیست.
بدرود