سلام و عرض ادب
ممنونم از نظر و تشریف فرماییتون
حرف شما کاملن درسته اینکه ریسک زیادی داره این اجرا و من هم با شما موافقم. از طرفی نیاز جامعه آگاهی و تعقل هست و فکر میکنم راه ما هم در تبلیغات هم در اجرا مشخصه که بنا داریم در این مسیر قدم بزنیم. عرضی داشتم خدمتتون، لطف میکنین برای من باگ‌های جزئی متنو برشمرید، خیلی می‌تونه به ما کمک کنه. ممنونم ازتون و منتظر جواب حضرت عالی هستم.

با سلام. البته که هر کاری می‌تواند بهتر از چیزی باشد که هست، ولی به نظرم تعریف شما از مخاطب گنگه. نوشتید که باید با سلیقه‌ی مخاطب امروزی آشنا شد و صرفا به عناوین برجسته تکیه نکرد. در ادامه نوشتید که باید متن روان‌تر باشد و به دور از پیچیدگی. برای من مشخص نشده این مخاطبی که ازش حرف زدید دقیقا چه مشخصاتی دارند و چرا اصلا مخاطب باید یک جامعه‌ی همگن در نظر گرفته شه؟ هر کار و ژانری می‌تونه مخاطب خودش رو داشته باشه. قرار نیست همه‌ی کارها روایت خطی داشته باشند یا داستان‌محور باشن و داستان‌محور نبودن هم ضعف محسوب نمی‌شه.

سلام مجدد خدمت شما
در خصوص بازی بازیگران، روند استیلیزه بودن تا حد زیادی درست پیش رفته و من از این موضوع خیلی راضی هستم. در خصوص گنگ بودن، خدمت حضرت عالی عرض میکنم که در این دست کارها که کانسپت فراموشی عجین با متن نمایشه و با توجه به اینکه من و آقای تمبرچی خودمون هم نویسنده بودیم، روند شخصیت پردازی در طول متن و توجه به پارتیهای مختلف هر توضیح کاراکتر برمیگرده، که تا پایان نمایش هم ادامه داره. ضمن اینکه کاراکترها بعد از هر چرخش بازیگر متفاوت میشن حتی بعضی اوقات کاراکتری مرضیه دو وجه متفاوت دارد با بازی دو بازیگر متفاوت. این یعنی شخصیت سیالیت زیادی داره. برای شناخت مخاطب، این مسئله دو وجه داره. اگه فرض کنیم که همه‌ی تماشاگران سلیقه‌ای حضرت عالیو دارن، موضوع اینه که خالقین اثر هم رسالتی دارند دست کم در ذهن من که می‌توانند خوراک متفاوتی از روند هر روزه ارائه بدن. این نقص شناخت نیست، روند ایجاد یک نوع تفکر دیگر است.
در پایان حتمن نظرات شما کارگشا خواهد بود
ممنونم ازتون