⛑️ چرخه ماشینی

نمایش ماشینری به کارگردانی هادی حوری در سبک کمدی به روی صحنه رفته، این کار به مقوله استیلای نظام سرمایه داری که بارزترین بروز و ظهورش شکل بکارگیری نیروی کار در کارخانه ها و واحدهای تولیدی توسط مدیران است می پردازد شاید نزدیکترین و بهترین مثال سینمایی این مضمون فیلم درخشان عصر جدید اثر یکی از نوابغ سینما یعنی چاپلین می باشد، اینجا آقای حوری کارخانه ای با تعدادی کارگر را ترسیم کرده که به شکل کمدی درگیر چرخه بروروکراسی نظام اداری هستند، هر کاراکتر به شکل تیپیکال دارای ویژگیهای کمیک هستند که در مجموع خوب و قابل قبول هستند در این مورد دو نکته به نظرم آمد اکت بدنی محمدمهران تاجیک کمی غلو شده بود بهتر بود این کارگر دارای یک تیک عصبی(نه به این میزان) در رابطه با کارش می شد که باورپذیرتر به نظر میامد، مورد بعدی در مورد ایستایی بدن علیرضا موسوی، این کارگر گیلکی می بایست آنجاهایی که به گویش گیلکی صحبت می کند با جاهایی که به صورت جدی ایفای نقش میکند به لحاظ بدنی حتی راه رفتن متفاوت باشد که این دوگانگی به جنبه کمدی نمایش میتوانست بیفزاید، اما دو نکته اصلی و قابل نقد کمبود شدید و یا نبودن کمدی موقعیت است که اگر به نظر حقیر ما شاهد کمدی موقعیت پررنگ تری میبودیم هم مفهوم و مضمون به شکل بهتری از دل این موقعیتها ظهور و بروز پیدا می کرد هم کمک شایانی به ریتم کار می کرد به عنوان نمونه انتهای کار آنجاییکه همان نیروهای مستعفی با پوزیشن جدی و متفاوت برای استخدام وارد می شوند و به محض استخدام و دریافت لوازم کار به شکل قبلی خود باز می گردند شاهد یک موقعیت کوتاه جذاب طنز توام با تعلیق جالب هستیم، که ای کاش از این دست موقعیتها را بیشتر میدیدیم مورد بعدی به نظرم با توجه به شکل و مدل کار جا داشت یک یا دو پاساژ همراه موسیقی و کلام حرکات فرم طراحی و دیده می شد که این مهم به جنبه نمایشی کار کمک می کرد
اما در مورد اجرا کار هنگام ورود تماشاگر با ... دیدن ادامه ›› استفاده از موسیقی با کلام رپ شروع خوبی دارد اما در ادامه تا اواسط کار کمی شکل منوتن میگیرد اما با ورود همه بازیگران به صحنه و طراحی ها به لحاظ میزانسن و دیالوگها نمایش دوباره جان می گیرد استفاده از برگه ها که به تدریج فضای صحنه را پر میکند تمهید خوبی برای انتقال مفهوم دامنه دار نظام بروکراتیک اداری است که در صحنه ای با وزیدن باد شکل بصری خوبی هم به خود می گیرد دیالوگها به خوبی نوشته شده اند بخشهایی مثل علاقه دو منشی به سرکارگر و کشمکش نگار با همسرش جزو موارد خوب به شمار می آیند، بازیها خوب بودند از بازی خوب و کمیک نظافتچی غر غرو هم باید یاد کرد، نور،دکور و لباس مشکل خاصی نداشتند
در مجموع شاهد یه کار خوب و مفرح با مضمون مبتلابه جامعه امروزی بودم که به نظرم میتوانست با لحاظ کردن مواردی بهتر باشد، خوشحالم که آقای حوری از پیش کسوتان و زحمتکشان تئاتر همراه همسر محترمشون بعد از مدتی دوباره به این عرصه برگشتند، باید اشاره کنم من نمایش تااون رو به لحاظ متن،اجرا و مضمون اثر قویتری از ماشینری دیدم، همچنین به دوستان هنرمندم علیرضا و نگار خداقوت میگم امیدوارم با رونق مجدد نمایشها شاهد کارهای بعدی گروه آدمک باشیم، موفق باشید🙏🌹