اولا که در اروپا، تحریم ها و تظاهرات ماکسیمم دو هفته در شغل در مملکتشون هست اگر اثر گذار نبود ادامه نمیدهند،همانطور که به زور نمیشود مردم را به بهشت برد به زور هم نمیشود گفت برای حق خودت تلاش کن،باید خودشان آگاه شوند.
دوم: قبل کرونا هم همین تعداد تیاتر تماشاگر داشت و شاید حتی کمتر.
بهتر هست نصف سالن را مثل سینما ها در دو روز هفته نیم بها کنید.(نصف سالن که همیشه ارزانتر ... دیدن ادامه ›› هست)

سوم:چرا باید تیاتر را تحریم کرد که خوشایند حکومت بشود بگوید هر کسی مردم را از دزدی های حکومت ،اگاه میکند حکومت میتواند آنان را از نان خوردن بیاندازد تا برای سایر اقشار آینه عبرت شوند؟!؟!

چهارم: تیاترها بالای هفتاد درصدشان واقعا بی کیفیت هستند، راه حل داشتن یک سندیکا مردم نهاد یا خودجوش ، بدون اعتنا به سازمان های دولتی هست تا اساتید و بزرگان تیاتر، دستورالعمل های درست و راه کارهای صحیح را بدهند،و حالا خود تیاتری ها با گوش کردن به حرف اساتید معتبر تیاتر ،سبب رونق خود شوند بجای تاثیر پذیری از بی‌سوادان!!!
مثلا اگر مردم پراید نخرند پراید تولید نمیشود مردم مجبورند بخرند ولی باید آنقدر آگاه شوند که بدانند دارند برای قتل خودشان یا هم طبقه خودشان پول میدهند.

پنجم: اگر با غرب و شرق قشر کاربلد شان کار کنید آنها در محیط کار یک قانون دارند هرکسی ،کاربلدتر بود محترم تر است حتی اگر از همه کوچکتر باشد یعنی معیار مفید بودن هست،حالا استاد میخواهد پیرمرد باشد یا جوان.
صرفا هم طبق این قانون در محیط کار به دیگران احترام بیشتر یا کمتر میگذارند.
ششم:تیاتر هنوز یک سایت مفید عرضه و فروش ندارد مثلا به همین سایت samfaa.ir بروید من دقیقا میتوانم بفهمم پرتماشاگرترین فیلم کدام هست و اگر هم فیلم های سالهای قبل را هم بخواهم ببینم برای هر سال دقیقا متوجه پرتماشاگرترین فیلم آن سال میشوم. وقتی هم فیلم پرتماشاگر در هفته ،ماه، یا سال را ببینم میزان رضایت من بیشتر میشود چون دارم برای باکیفیت پول میدهم،ممکن هست حالا یکی دو تا فیلم کم تماشاگر هم خوب باشد ولی اکثر پرتماشاگر ها و صدر جدول ها، با کیفیت هستند. هر تیاتر بی کیفیت سبب میشود طرف دفعه بعد نرود ولی تیاتر باکیفیت مثل قانون مشتری،مشتری میآورد می باشد.

تیوال گزینه پرفروشترین را گذاشت ولی مخلوطی از قدیم و جدید هست و بر اساس هفته،ماه،سال و تعداد تماشاگر نمیتوان فهمیدمخصوصا تیاتر باید بر اساس فصل هم باشد فصل زمستان مثلا، چون تیاترها معمولا تا سه ماه هستند.

هفتم :شما مثلا به فرانسه بروید و نحوه تبلیغات و پول در آوردن آنها را در پاریس ببینید.
طرف حتی بلیط پانزده یورویی موزه لوور را تا چهل یا پنجاه یورو میفروشد چون کار را به دست افراد خبره و ماهر بازاریابی و تبلیغات سرگرمی و گردشگری میدهند تازه مثلا بلیط پنجاه یورویی را با تخفیف سی و پنج یورو میزند ، طرف هم کلی راضی هست و کیف میکنددر حالی که همان بلیط در سایت اینترنتی لوور فقط پانزده یورو هست.

هشتم:اینستاهای تورهای گردشگری تهران را ببینید چطور پول در می آورند کافی هست فقط چند تا سالن تیاتر دست افراد خبره آنها بدهید ببینید حتی یک روز ، سالن تیاتری که فروشش را به آنها دادید، خالی میماند.

نهم:در دهه شصت، پرفروش ترین سالهای سینما بود چون نیمی از فروش مربوط به فیلم های خارجی طبق آمار سینما بود.

آقا فیلم تیاتر خارجی مثلا انگلیسی با کیفیت و با تبلیغات برای فروش بگذار.

یا مثلا چند سالن را به اجراهای با کیفیت از تاجیکستان،افغانستان،سمرقند بخارا ازبکستان اختصاص دهند حتی به پیشاور بیست میلیونی پاکستان یا کردستان عراق که هفت میلیونی هست ولی میلیون ها نفر در آنجا فارسی بلد هستند.

همین مورد هم در ارتباط با مناطق استانهای ترک،عرب،کرد،بلوچ،سیستانی،ترکمن،تالش که مشترک با کشورهای هم زبان یا دارای استان هم زبان مثل تالش آذربایجان یا بلوچ پاکستان

دهم:امروزه خیلی از اقشار جامعه بخصوص در تحریم ها درآمد اصلی آنها از اجرا در کشورهای همسایه یا غرب هست چون قیمت دلار خیلی بیشتر از ارزش ریال هست.

یازدهم:چرا تیوال مثلا بلیط اجراهای خارج کشور را که حداقل از سانسور حکومت عبور کرده را نمی‌فروشد؟

دوازدهم: الان کشورهای مثل اوگاندا،کنیا،سنگال، مومبی هند و امثال هم بازارهایی هستند که خیلی از شرکت ها درآمد دلاری دارند خوب گروه تیاتر مسلط به زبان انگلیسی یا فرانسه با اجرا در این کشورها کسب درآمد کند؟ این کشورها سرمایه گذاری جدید اروپا و امریکا تا سی سال آینده هستند و مثل چین بیست یا سی سال پیش هست که غرب شروع به سرمایه گذاری کرد و مثل دبی میشوند. یا همان تیاتر صامت بی کلام ،شکوفه های گیلاس که پارسال اجرا شد و خیلی هم پرفروش بود را در آنجا تجربه کنند.

مگر وقتی منصور یا لیلا فروهر بعد انقلاب به آمریکا رفتند ابتدا از یک جایی شروع به اجرا برای کسب درآمد کردندو سالهای اول خیلی سخت شروع برایشان شد.خواننده مثل منصور از اروپا و آمریکا به کردستان عراق یا کشورهای همسایه میاد تا پول در بیاوردولی تیاتر حاضر نیست از تهران با رفاه خیلی پایین تر از اروپا ، برای اجرا به کشورهای همسایه برود.

سیزدهم:تیاتر باید دنبال بازار باشد یک موقع حتی با تکیه بر تیاتر خوشایند ولی روشنفکری در برهما هند یا بودایی یا ایرانیان مقیم دبی یا کالیفرنیا، یا سنت های آفریقا میتوان پول در آورد یا حتی بازار تیاترهای فصلی چابهار یا کیش

چهاردهم:گزینه ای به نام مشارکت هست یعنی پای ثروتمندان و سرمایه گذار بزرگ داخلی یا خارجی را باز کنید و حمایتش کنید تا مثلا حداقل تهران و کرج دارای یک سالن لوکس و مدرن امروزی باشند.

سلام ممنون از توضیحات مبسوط تون ...حرفم چیز دیکه ی بود ...کلا هرملتی اروپا ایران ندونه چی می خواد هم خودش هم دیگران ومتضرر می کنه چیزی هم گیرش نمیاد

من از ماکو ارومیه، زمینی به ونیز ایتالیا یا مونیخ آلمان بروم به من نزدیکتر هست تا چابهار بلوچستان.

اروپا از آنچه که فکر میکنید به ایران نزدیکتر هست.