از این راهرو یک نفر رد شده
که عطرش همونه که تو میزنی
برای به زانو در آوردنم
تو از مرگ حتی جلو میزنی
از این راهرو یک نفر رد شده
مثه وقتایی که تو ناراحتی
نفس میکشم با تمام وجود
عجب عطر خوبی زده لعنتی
یجوری دلم تنگ میشه برات
محاله بتونی تصور کنی
گمونم نمیتونی حتی خودت
جای خالیتو تو دلم پر کنی
صدات میکنم تا همه بشنون
جواب صدام غیر پژواک نیست
من انقدر شکستم فکر میکنم
که هیچ ارتفاعی خطر ناک نیست