با درود و خسته نباشی خدمت همه عوامل نمایش اتللو
واقعیتش قبل از شروع نمایش جذابیت تجربه نشده ای نداشتم ، جدای از اینکه نماشنامه اتللو ارزش بارها و بارها دیدن رو ولو با اجرای های مختلف رو داره بخصوص که دوست گرامی ام حامد جان آرامی نقش آفرینی داشت که مزید به علت آمدن و دیدن نمایش شد...
نمایش به انتها رسید که یکباره مسیر اجرا و نمایش عوض شد که زیبایی و تبحر و جسارت کارهم در همین بود، چقدر کیف کردم . چقدر افسوس خوردم از اینکه چرا همه اعضا خانواده نیستن تا تعامل نمایش رو ببینن و معضل عمیق فرهنگی جامعه (خشونت علیه زنان) براشون بروز رسانی و یادآوری بشه.
و خود به شخصه مسیر برگشت به منزل رو تو کلنجار بودم ،که خود من با داشتن همسر و دو فرزند دختر تا چه حد نسبت به این موضوع (در شکل های متفاوت)ناخواسته بی تفاوت ، بی توجه و یا گاها شریک بودم؟
واقعا تبریک میگم به این ایده جذاب و بکر.
بنظرم ،مگر نه اینکه رسالت هنرمند دغدغه مندی و همسو بودن با درد مردم و جامعه اش هست؟