بر عکس اسم پر ابهتی که داره ولی متاسفانه نمایش کم مایه و لاغری بود. تماشاگر با این تعداد بازیگر و خلاصه داستانی که نوشته شده توقع دیدن یه شاهکار رو داره ولی چیزی که در نهایت نصیبش میشه فقط سردرد و حال بده. اثر سعی داشته سیاسی باشه ولی فقط یه مشت حرف شعاری بی ضرر رو پشت هم قطار کرده. با احترام به نویسنده من شک دارم که نمایشنامه ای در کار بوده باشه چون انگار بازیگران داشتن فی البداهه دیالوگ می گفتن. بدتر این که صدای خیلی از اون ها به گوش من که ردیف 6 نشسته بودم نمی رسید از بس جیغ و فریاد الکی کردن. طراح نور فکر نکرده بود اگه کسی صرع داشته باشه ممکنه دچار حمله بشه و فقط فلاش میزد. طراحی صحنه هیچ کمکی به روایت داستان نمی کرد. تنها کسی که داشت کارش رو درست انجام می داد، نوازنده ویولنسل بود که یه گوشه آروم نشسته بود.
در کل بدترین تئاتری بود که تا حالا دیدم.