چرا باید «خمره» را ببینیم؟.
چون با یک نمایش تمام عیار مواجه خواهیم شد:
کارگردانی بی‌نقص و استادانه و کلاسیک در استفاده از تمام ظرفیت‌ها (حتا شکل سالن نمایش)
بازی‌های قدرتمند و یکپارچه، که با تکیه بر این دو؛ تمام انرژی متمرکز در صحنه را دریافت و به یکباره بر کل فضا پخش می‌کند. این تجربه حسی مخاطب را فوق‌العاده غنا بخشیده و آنرا منحصر به فرد خواهد کرد.
انتخاب هوشمندانه متن که به مخاطب و جامعه‌ای امروزی‌اش مرتبط بوده و زنده است... به گونه‌ای که او را از ورای
اما...
پاسخ اصلی من به سوال ابتدای متن هیچکدام ... دیدن ادامه ›› از اینها نیست
فارغ از تمام این تحلیل‌های فرمی یا محتوایی، خمره را باید ببینیم تا بفهمیم چه بر سر تاتر ایران آمده که تبدیل به نمایش‌های پرطمطراق و پوشالی گردیده که هیچ معنایی را نه تولید می‌کند و نه بازنمایی...
خمره، ستاره‌ی درخشانی‌ست در این تاریکی که فن‌پیج‌ها و اینفلوینسرها، با جهالت و کپی‌کاری بر غلظت آن می‌افزایند و مسئولان تاتر کشور با کینه و مافیای قدرت‌شان راه ورود نفس تازه را بر آن بسته‌اند....
خمره، یک‌تنه می‌ایستد
حتا اگر می‌شکند
اما انسانیت را از درون خودش نجات می‌دهد..

دست‌ تک‌تک عزیزانی که این نمایش را کار کردند می‌بوسم
علی‌الخصوص مجید زارع‌زاده
که بی ادعا کمر به آموزش نسل آینده هنرمندان مستقل این کشور بسته است...

پایدار باشید..‌