در ابتدا باید گفت چیزی زیباتر از شریف زیستن و شریف بودن نمیتواند در عمر آدمی یافت شود.

خالق اثر در قید حیات نیست، اما اثرش فارغ از اینکه شاهکار است یا خیر، بد است یا خوب، نشان از ذهن دغدغه مندی می دهد که مسئله ی حقوق زنان برایش فقط در‌ چهارچوب موی آنان خلاصه نمیشود، حتی فقط در داخل این مرز و خاک هم خلاصه نمیشود.

ما با یک خوانش دوست داشتنی از متن اصلی طرفیم، زیبایی ماجرا در این است که در نمایشنامه ی اصلی، زمانی که آن را میخوانیم، پدیده ی «چراغ گاز» آنقدر در عمق قراردارد که اکثرا قابل لمس نیست اما خالق شادروان اثر به آن دست پیدا کرده است.

و اما اجرا، در فصول اول با یک یکنواختی بعضاً دلسرد کننده که غالباً ایراداتی ساختاری دلیل آن است طرفیم، که این جدا از تجربه ی کم و جوانی ... دیدن ادامه ›› و اتفاقات تلخی که برای گروه اجرایی افتاده نیست. اما فصل دوم و به خصوص CLIMAX یا نقطه ی اوج نمایش و صحنه ی‌ِ پایانی کاملاً از کل اجرا جداست و در درست ترین حالت خود قرار دارد.

تلاش در طراحی دکور وجود دارد که خوب است اما بیش از اندازه لُخت است. گریم موفق عمل میکند، موسیقی با وجود ناهماهنگی اکثراً از عهده ی خود بر می‌آید. میزانسن ها گاهی بسیار بسیار حیرت آور و گاهی آسیب زننده.

اصلی ترین مسئله توازن در بازی هاست، در یک سطح نیست، باز درست به مانند نمایش گاهی حیرت زده ام میکرد و گاهی کم رمق میشد، البت به طرز حیرت آوری صداها و تسلط به صحنه خوب است.

در کل نمایشی است که توانسته استاندارد هارا رعایت کند اما برای تبدیل شدن به شاهکار تلاش بیشتری میطلبد.

برقرار و پاینده باشید🌹🙏🏻