می‌خواستم وسط نمایش، سالن را ترک کنم ولی با خودم گفتم ممکنه از یه جایی به بعد داستان تغییر کنه. هر چند سعی شد تغییر در طنز بودن ایجاد بشه ولی یک سخنرانی تکراری و ساده برای من جذاب نبود.

به طور خلاصه، نمایش‌هایی که هزینه بلیطشون بالای ۳۰۰ هست و بازیگران معروف در آن بازی می‌کنند، معمولا برای مخاطبان عادی‌تر طراحی می‌شه. مطمئنم اگه این نمایش اولین نمایشی بود که می‌دیدیم الان داشتم کلی تعریف و تمجید می‌کردم.

از موسیقی و نور پردازی به شدت لذت بردم. نمایشگر پشت صحنه ایده جدیدی بود ولی می‌شد بهتر و خلاقانه‌تر از آن استفاده کرد.

شوخی‌های جنسی، حماسه‌های انقلابی و اشاره به اختلاف طبقاتی برای من خیلی تکراری و خسته کننده شده و به نظرم باید خلاقانه و نوآورانه باشه.


جالب بود که برای اولین بار دیدم پردیس تئاتر شهرزاد بدون تاخیر و سر موقع اجرا رو شروع کرد. عادت نداشتم کمتر از ۱۵ دقیقه رو.