بعد از مدتها دوباره برگشتم تهران و اولین کار نشستن به تماشای تئاتر بود. اینبار مقصدم دوتا از کارهای برگزیدهی جشنوارههای پارسال بود "توو" و "پس از" و اول رفتم تووو.
متن خیلی ترسو بود. یکی به نعل یکی بی میخ. کمدی نبود ولی میخواست خنده بگیره. ابزورد هم نبود. گروتسک هم نبود. یا شاید من نفهمیدم. در انتها هم آن همه حرف به هیچ ختم شد.
صحنه و لباس که چیزی نداشت اما بازیها خوب بود. بیشتر خانم.
کار بدی نبود، متوسط بود و از دیدن یک بارش پشیمان نیستم.
پی نوشت: برای منی که خارج تهران زندگی میکنم و هربار هم مسیرم به پایتخت برسد تنها تفریحم تئاتر رفتن است. دیدن وضعیت محوطه تئاتر شهر با آن سیرک مصاحبه که یک طرف راه انداختهاند و آن دیوار زشت دورش غمگینم کرد. شما تهرانیها چه میکشید؟