نمایش با اینکه در بیشتر قسمت هایش منولوگ محور بود مرا به یاد فردی می‌انداخت که خیلی زور می زند مطلبی را بگوید یا اصطلاحاً معنای خاصی را برساند اما عبارات مناسب را پیدا نمی‌کرد و مدام در حول مطلب اصلی چرخ می‌زد!
شاید بهتر می‌شد اگر از حجم منولوگ کم و بیشتر دیالوگ محور می‌شد تا بار معناییش و ارتباطش با مخاطب عامی مانند من بهبود میافت.
بازی هنرمندان نمایش خوب و دلنشین بود و من به جای شخصیت دوم نمایش که جوان دستیار بود و در بخش قابل توجهی از اجرا در حال بغل کردن زانوانش ، زانو درد گرفتم.
اثر در مقاطعی حالت طنزآمیز به خود می‌گرفت که از جمله نکات مثبت نمایش بود و از یکنواختی آن کم می‌کرد.

آنچه من از نمایش برداشت کردم این بود که گورکن سعی داشت دستیار جوان را از قیر روزمرگی زندگی یکنواخت یک گورکن جدا کند و دعوت به زندگی و شور و حال آن نماید! حال به سبک خودش و با خصوصیات خاص شخصیتی اش.
امتیاز من به این نمایش از ده عدد شش می‌باشد . برای همه عوامل این اثر صمیمانه آرزوی بهترین ها را دارم.