تشکر میکنم از تمام گروه نمایش که زحمت کشیدند تا برای بچه ها یک نمایش خاص را ترتیب بدهند. ولی چند نقد هم دارم نسبت به این نمایش،
در درجه اول بخشهایی که داستان موزیکال بود موسیقی فرای صدای خواننده می‌رفت و عملا شما اصلا متوجه کلام نمی‌شدید. نکته بعدی اینکه من به عنوان بزرگسال از اشعار و خصوصا صدای زیبا و اجرای خاص شخصیت بلبل لذت بردم اما دختر ۶ ساله من نمی‌توانست نه با شعر نه با صدا و نه با سبک خواندن ارتباط برقرار کنه. میدونم در توضیحات گفته شده ۷ سال به بالا ولی برای خود من هم سوال شده که آیا بچه هایی با سن بالاتر که قادر به ارتباط با سبک موسیقی سنتی و تعزیه خوانی هستند تمایلی به دیدن نمایش عروسکی دارند یا خیر.
در درجه بعدی، برخورد با کودکان در نمایش برای من متفاوت بود. نقطه قوت نمایش گذاشتن تایم برای پرسیدن سوال بود که از این بابت سپاسگزارم، ولی می خواستم یادآوری کنم کودکان صبور نیستند. قبل از شروع نمایش از بچه ها خواسته شد که اگر سوالی دارند تا آخر برنامه درونشون نگه دارند و نپرسند الان چی گفت و چی شد تا تمرکز بازیگر به هم نخوره، که طبعا به خاطر مشکل صدا و موسیقی کم هم پیش نیومد این سوالات! قبول دارم تمرکز بسیار زیادی لازمه برای کودک، که اکثرا به خاطر سن پایینشون تکان می خورند و واکنش های احساسی زیادتر از بزرگسالان نشان میدهند، ولی تجربه شخص بنده این است که در یک نمایش کودک موفق بچه ها در طول اجرا ساکت هستند و بعضا واکنشهایی تکانه ای نسبت به شخصیت اصلی داستان میدهند چون خودشون رو جزو صحنه نمایش میدونند، و در لحظاتی که چراغها خاموش میشه برای تغییر صحنه ، همگی تبدیل میشوند به منتقدان حرفه ای تیاتر! امیدوارم این نکته رو در نظر بگیرید چون توضیحات اول نمایش راجع به سکوت با اینکه حق بود ولی خواستن چیزی بود فرای تحمل بچه هایی که برای دیدن یک نمایش عروسکی با شخصیت های پرنده آمده بودند، سایر بچه هایی که با ما اومده بودند احساس کردند که دارند به نوعی توبیخ میشوند باید بگم بچه ها وافعا ساکت بودند ولی دیگه حس خوشایندی هم نداشتند.
و باز ممنونم که بخش پرسش را برای بچه گذاشتید و از اینکه برای بچه های این سرزمین زحمت میکشید سپاسگزارم.