نمایش، ساده و بدون ایجاد پبچیدگیِ کاذب، روایتِ خیلی بامزهای از تلخیهای پیدرپی و روآمده بر این سه خواهر و واکنشهای جالب هرکدوم هست.
سرکارخانم هدا تورنگ همینجا در یکی از نقدها نوشتن که گویی نویسنده سعی داشته شخصیتهای «سه خواهر» در نمایشنامهٔ چخوف رو در از دیدگاهی کمدی مورد بست و گسترش قرار بده که به نظرم واقعا جالب بود.
تک تک سه خواهر درخشیدن.
خانم نعیمه دوستی، بسیار خوب تونستن کنترلگری و سادگیِ ناشیانهٔ شخصیت خواهر بزرگترِ یک خونوادهٔ بیپدر و مادر رو نشون بدن.
و ذکاوتِ جذاب و بامزهای که در جزئیات بازی خانم سحر گلشیرازی هنرمندانه نشون داده شد
و خانم شیده غفاریان واقعا واقعا واقعا دوستداشتنی بودن.
جوری که همین که دیالوگ میگفتن من خود به خود لبخند میزدم. :)