خسته نباشید میگم به تیم ادبیات.بازی خانم شه پرست مثل همیشه درخشان بود.
یه سری چیزارو دوست نداشتم از جمله سالن و صندلیاش.بعد از نیم ساعت سالن دم کرده بود.چون صندلی ها به هم چسبیده است
با هر تکانی از تماشاگران ردیفی که نشسته بودیم ما هم تکان میخوردیم.از شانس بد من،نفر کناری ام آرام و قرار نداشت و من حس میکردم در گهواره ام.
یکم نمایش برایم خسته کننده بود،تغییر کند دکور وسط نمایش باعث میشد اسلایدهای صفحه نمایشی که خوب هم مچ نشده بود با ویدیو پروژکتور را از دست بدهم.
با این حال خوب نمایش داده شد که تحریف و سانسور در ادبیات یک کشور چقدر میتونه تاثیر گذار باشه و باید جلوی اون ایستاد.من مخاطب حرفه ای نیستم شاید اگر بودم میتونستم بیشتر لذت ببرم.