نمایش در انتظار گودو در 5 ژانویه 1953 برای اولین بار در تئاتر بابیلون پاریس به نمایش درآمد. هنگام غروب "گوگو" و "دی دی" در کنار درختی بی برگ و تنها کنار جاده ای خلوت به انتظار "گودو" نشسته اند
" انتظار کشنده تر از مرگ است"
گوگو و دی دی هم با مرگ گلاویزند. انتظار گودو انتظاریست واهی و عبث، اما همین انتظار باعث می شود تا آنها زندگی فلاکت بارشان را با امید ادامه دهند.
گودو نمی آید یا بهتر است بگوییم گودو هرگز نخواهد آمد. آنها زمان و مکان را گم کرده اند .در واقع خودشان را گم کرده اند . این انتظار چنان ذهنشان را احاطه کرده که جسم و روحشان را فراموش کرده اند .
ورود پونزو و برده رنجورش ، باعث اضطراب و وحشت گوگو و دی دی می شود اما چراهایی در ذهنشان شکل می گیرد.
بکت جنگ میان انسان ها را بخاطر درنده خویی و قدرت طلبی اقلیتی استعمارگر می داند که اکثریتی مطیع و ترسو را چپاول می کنند و بدین سان آرامش و امنیت هرگز برقرار ... دیدن ادامه ›› نخواهد شد .
در این نمایش انسان و انسانیت ، فلسفه و معنای زندگی به چالش کشیده می شوند تا تماشاگر هم با لبخندی تلخ ،افکار و اندیشه های ته نشین شده در ذهنش را تکان دهد و با رضایت سالن را ترک کند و شاید در میان هزاران دغدغه و مشکلات زندگی امروزی گوگو و دی دی درونش را جستجو کند و از زمان و مکانی که روحش را در آن محبوس کرده رها شود.