فکر کنم نقطه قوت این تئاتر اجرای بازیگرها بود. از اجرای هردو بازیگر بسیار لذت بردم و احتمالا جزو بهترین بازی هایی بود که در ذهنم ثبت شد.
قطعا که ارزش دیدن و حتی دوبار دیدن رو داره.
راستش با تعریفی که از تئاتر میشد انتظار مفهوم بیشتر و عمیق تری داشتم، اما مفهوم کلی و روانشناسی-فلسفی پشت نمایشنامه بنظرم خیلی موضوع واضحی بود. البته شاید هم من به خوبی نتونستم مفهومش رو درک کنم و دارم پیچیده بهش نگاه میکنم =))
گنگی که تا انتهای نمایش وجود داشت رو دوست داشتم. اینکه در آخر هرکس میتونه با زاویه دید خودش برداشت شخصی خودش رو داشته باشه جالبه برام.
در اخر این رو هم بگم که من علم خاصی درمورد تئاتر و سینما ندارم و نظراتم صرفا بر اساس تجربه چندساله در تماشای تئاتر و احساس و عقل شخصی هست=))