تئاتر برای من همیشه ،به نمایش گذاشتن یک برهه یا یک تکه ای از زندگی واقعی بوده
نمایش با خشم به گذشته نگاه کن از این قائده مستثنی نیست، تمامی کاراکتر ها سعی در بروز دادن احساسات بصورت کاملا انسانی هستند، بعضی از لحظات نمایش آنقدر درست و انسانی احساسات به عرصه نمایش گذاشته می شود که انگار آن حس و عمل برآمده از حس و زیست واقعی بازیگر بوده و این یعنی همان تلاش برای رئال بودن نمایش،که بنظر من تا جاهایی این تلاش به ثمر نشسته