قوه ندارم افاضات کنم. همه چیز عالی بود. ولی من اون جمله هایلایت شده »برای افرادی که ناراحتی قلبی دارند توصیه نمی شود» را ندیده بودم. ناراحتی قلبی هم ندارم. فقط می خوام اضافه کنم که برای افرادی که خون و ... حالشون رو بد می کنه با آمادگی برخی صحنه های ناراحت کننده برید و نمایش رو ببینید.

بعد هم آخر نمایش خب خیلی تر و تمیز نبود، باشه. ولی اون تیکه ای که بازیگران و کارگردان بعدش تشریف می آورند روی صحنه به تماشاگران ادای احترام می کنند و متقابلا تماشاگران برای اونها دست می زنند و ذوق می کنند آیا از مد افتاده؟ یا کلا هر چی با ارزش بوده و اصیل بوده و قشنگ بوده و یه معنایی داشته از مد افتاده؟ یا ما همینجوری نمایش رو تموم کنیم و تماشاگر هی صبر کنه و نیایم روی صحنه که غافلگیر بشه خیلی خاص و متفاوتیم -خب مساوات که خاص و متفاوت هست،‌ دیگه این کارا چیه؟ یا چی؟

یه چیز دیگه اینکه صندلی های سالن یک نمایشخانه لبخند بیش از حد استاندارد بلند هستند. و تو همچین نمایش طولانی آزاردهنده میشه. نمایش هم با یک ربع تاخیر شروع شد. در مقابل تماشاگرها رو دوست داشتم ولی. محترم و حرفه ای و ساکت و بدون گوشی و خوب. خدا زیادشون کنه