نه من میخوام بپرسم کدوم بازی خوب ؟ کدوم تفکر ؟ کدوم شاد شدن ؟
اما یه پیشنهاد هم من براتون دارم ؛ اگر خیلی وقت آزاد دارید ، بجای اینکه به دیدن این نمایش فوق العاده سطح پایین برید ، بشینید تو خونتون و از رسانه ی ملی سریال کره ای " افسانه ی دونگی " رو ببینید :))))
تو این سریال نه لهجه ی ترکی و مشهدی رو مسخره می کنند ، نه از دعوای تکراری و خسته کننده ی عروس و خواهر شوهر خبری هست و نه سوژه ی تکراری ورود یه خانواده به یه خونه باغ قدیمی و شائبه ی وجود جن و رفتن برق و هزار تا چیز دست مالی شده و بی نمک دیگه موضوع کل داستانه .
یعنی این کار تمام ویژگی های یه نمایش لاله زاری رو تمام قد داره
حیف خانم رویا بختیاری که تو یه همچین کاری بازی می کنن
به خدا حیف این سالنه که حروم یه همچین معرکه گیری هایی بشه
حیف حیف ... :)