« نظر شخصی »
وقتی سالنی رو برای اجرا انتخاب می‌کنیم چه معیارهایی رو در نظر میگیریم؟
چرا باید اجرایی که مناسب سالن سه سویه نیست، سه سویه اجرا باشه؟ چرا صندلی های سالن باید به این شکل باشه؟ انقدر ناراحت، که اجازه هم زیستی با اجرا رو در حد نیم ساعت هم نده؟
نگاهِ کمدی به این نمایشنامه از نظر من « دارک » رو نپسندیدم. بطور کلی سلیقه من نیست که بخوایم خنده به زور از تماشاچی بگیریم. کاراکتر های « روحی » اغراق در طنزپردازی میکردن و خوشایند نبود.
نقطه قوت این نمایش بازی کاراکتر « مرلین و مادر » بود.
کارگردانی خوب بود و اینکه کارگردان ِ کار در سالن همراه با تماشاگر نشسته بود حسِ خوبی داشت.
اما بطور کلی در مرحله اول ناراحت بودن سالن اجازه بودن در فضایِ نمایش رو به مخاطب نمیده.
خسته نباشید❤️