وارد سالن که شدم، زیبایی و جذبهی دکور میخکوبم کرد. چند ثانیه فقط محوش بودم و هزاران تصویر و رنگ و خاطره از جلوی چشمم رد شدند.
با شروع بازی آوا گنجی، دیگه توی سالن نبودم. توی پاریس پابهپای آوا خندیدم، بغض کردم، دلتنگ شدم، انتظار کشیدم و گریه کردم. اوج این قسمت نمایش برام اونجایی بود که خشم و عشق و انتقام رو میشد توی نگاه و لبخند و لحن و بدن آوا دید. محشر بود.
رها حاجی زینل که وارد صحنه شد، انگار گلومو فشار میدادن، یه غم سنگین تو همون دیالوگهای اول پیچید توی فضای سالن. اینقدر این بازی تمیز و حرفهای و اثرگذار بود که هقهق امونم رو بریده بود. رها، استاد بازی مینیمال، مسحورکننده و عمیقه. امکان نداره نقشی ازش ببینم و تا مدتها اون شخصیت، نگاهش، حرفهاش و احساسش، باهام همراه
... دیدن ادامه ››
نباشه.
در اولین شب این اجرا، من لحظه به لحظه زندگی کردم، به خودم برگشتم و التیام یافتم.
اینقدر در جزئیات کار دقت شده بود که همه چیز نمایش باهات دیالوگ میکرد، لباسها، نور، اکسسوار، دکور، موسیقی. عالی... عالی... عالی....
خداقوت به تیم کاربلد تئاتر سهگانه و استاد حاجیزینل عزیزم.