وقتی بدن بازیگر به جای کلمات حرف می‌زند...

وقتی فرم و محتوا از هم جدا نیستند..

جبر زیستن و میل به کنترل جهان خود و جهان دیگری...

ابژه های سرکوب شده...

تفکر عمیق انسان درباره پدیده های روز مره ی تکراری...


با پیشینه قبلی که از دیدن نمایش احتمالات ( تئاتر قبلی علی شمس) داشتم حدس ... دیدن ادامه ›› میزدم که قراره کار متفاوتی ببینم اما باز هم غافلگیر کننده بود. از روند بازیگری دانیال خیرخواه از احتمالات گرفته که بسیار عالی ظاهر شد تا این نمایش که خیره کننده بود، میشد رشد بازیگر رو به معنای واقعی دید. محتوای افکار علی شمس که از متن به اجرا روی صحنه میرسه، مخاطب رو میخکوب میکنه. چون هر لحظه به مغز مخاطب دیتا میده برای فکر کردن. برای تحلیل و کند و کاو جهان درون و بیرون.

خوشحالم که تماشگر این تئاتر بودم.