وودوو از آن نمایش‌هایی بود که نشان می‌داد هر جزئی از صحنه، لباس و نور با فکر و دقت کنار هم نشسته است. انسجام در طراحی بصری و میزانسن‌ها باعث شد مخاطب فقط تماشاگر نباشد، بلکه درون تجربه‌ای غوطه‌ور شود که مرز میان خیال و واقعیت را می‌شکند. نمایش در ظاهر فرمی نو و خلاقانه دارد، اما پشت این فرم مفهومی عمیق از روابط خانوادگی و گره‌های بنیادین عاطفی پنهان است؛ ترکیبی که هم چشم را جذب می‌کند و هم ذهن را وادار به مکث و پرسش..با آرزوی موفقیت برای گروه هنرمند وودو