کار خوبی بود، نمی دونم چه جوری باید توضیحش بدم هرچند اگه با نیما دهقانی و سبک کاراش آشنا باشید خودتون متوجه میشید.
ویژگی بارز کارهای نیما دهقانی خلاقیت و ابتکاره که طبیعتاً در این کار هم به شدت مشهود بود.
حجم بزرگی از علامت سؤال تماشاچی رو احاطه می کنه که ناشی از قدرت کاره.
در کل هرکی نیومد میتونه کمی حسرت بخوره :D