باورم نمیشه!!!!!!!!
محمد رحمانیان!!!!!!!!!!!
انقدر شوک و خوشحالم که نمیدونم باید چی بگم!
حس کودکی رو دارم که پدرش بعد از یک مأموریت طولانی به خونه برمیگرده و از خوشحالی نمیدونه باید چه عکس العملی نشون بده.
واقعا جای آقای رحمانیان و گروهش خالی بود.
باورم نمیشه بازم می تونم به تماشای بازی فوق العاده خانم نصیرپور ،آقای رضایی و ... بنشینم.
برای من این شیرین ترین انتظار برای شروع نمایشه. :)