شنبه برای بار دوم به تماشای شاهکار استاد می روم . البته دوباره دیدن چنین آثاری در بازه های زمانی طولانی تر جذاب تر است ، ولی متأسفانه نه تئاتر چنین خصوصینی دارد (که شاید از حسن های آن باشد!) و نه هنر استاد را شاید به این زودی ها بتوان از نزدیک لمس کرد!

بعید میدانم کسانی که مشغول خواندن این نظر هستند بین دیدن و ندیدن کار دو دل باشند ، ولی اگر کسی بهانۀ نداشتن وقت و دوری راه و نامناسبی سالن دارد، توصیه می کنم اینها را سبب افسوسش پس از تمام شدن اجراها نکند!