سلام
بله من گرفتم

خیر
نیازی نیست

ممنون لطف کردی،

کتایون عزیززم گاهی آدما وقتی میفهمن مقصرن و عذاب وجدان دارند بیشتر سرصدا میکنند و دنبال شریک میگردند برای گناهی که مرتکب شدند مثل سمیر... اون دنبال شریک می گشت تا بگه: من نفهم تو چرا؟!

به نظرم همینطور که خودت گفتی قصد این بوده که نشون بده قضاوت ما نباید مطلق و با اطمینان باشه و هیجکس رو نمیشه مقصر یا بیگناه 100درصد دونست. و برای این حتی میتونستی به قضاوت های نادرست خودمون در حین فیلم و عوض شدن چندین باره انها توجه کرد.

فرناز جان چقد دلنشین رفتار سمیر رو توجیه کردی ،

آخِی... این موسیقی سریالِ ایرلندیِ در برابر باد بود!.. و اگه اشتباه نکنم با سوت و فلوت نواخته میشد. یادش بخیـــر مری، دین و جاناتان گَرِت ( همه تو مدرسه عاشقش بودیم با اون زلف بلندش). :))
چه تیتراژِ آرامش بخشِ خوبی هم داشت... تصویرِ یه کلبه ی روشنِ در شب بالای یه تپه ی تاریک.. . یادِ دورانِ خوشِ کودکیا و نوستالژیامون بخیر.

*خیلی سپاس از کتایون جان بابت یادآوری موسیقی.
تولد عزیزشون هم مبارک خیلی.

مرسی رعنای عزیز... وخیلی خوشحالم که برای شما هم یادآور خاطرات شیرینه..،