مطلبی که می توانم راجع به فیلم بگم این هست که پارسال در جشنواره فجر در میان تمام فیلم های مایوس کننده ای که بود دیدن این فیلم در سانس ویژه سینما آزادی واقعا دلچسب بود.
فیلمی که ثابت کرد بودن بازیگران حرفه ای و معروف و بدون هزینه های گزاف هم می توان رضایت بیننده و منتقدان را کسب کرد. فیلمی که به ما نشان داد بدون شعار زدگی با یک فیلم نامه خوب هم می شود پیام های بسیاری را در ضمیر ناخودآگاه بیننده القا کرد. فیلمی که واقعا در جامعه روز ساخته شده باشد و با تمام واقعیت ها.
و در نهایت فیلمی که می توان راجع به آن ساعتها حرف زد.