درصدد تدارک یه قرار دسته جمعی هستم تا یک سری از این دوستانی رو که فقط همین یه تئاتر رو در عمرشون دیدن، ببرم سقراط رو ببینند . همه هم مهمون خودم.
بعد هم که فهمیدند تا حالا چه اشتباهی می کردن که فکر می کردند تئاتر خلاصه می شه در " بادی که تورا خشک کرد، مرا برد" اون وقت باهم می ریم آق بابا شیرینی می خوریم و آشتی می کنیم. باز هم مهمون من.
بعد هم بهشون پیشنهاد می کنم صفحات تیوال مربوط به نمایش های دیگرو هم یک مقدار مطالعه بفرمایند تا قشنگ براشون جا بیفته که بچه های تیوال در برابر هیچ تئاتری تا به حال گارداشون بالا نبوده . موافق و مخالف بودن همیشه ، اما اینقدر تدافعی نه.