آقای بهتاش عزیز،نحوه اجرای یک اثر ، تاثیر بسیاری در ارتباط برقرار کردن مخاطب با آن دارد.آیا نمایشنامه هایی که از چخوف خوانده اید را به تماشا هم نشسته اید؟ اگر در همه مواردی که اشاره کردید، پس از اجرا نیز ، متن را فاقد کشش برای برقراری ارتباط با خود یافتید، پس چخوف مناسب حال و هوای شما نیست.خود من نیز که تنها یک اثر از او خوانده ام و اجرایش را دیدم، علاقه ای برای دنبال کردن آثارش در خود نیافتم.لکن این مساله یکبار در مورد نویسنده دیگری برای من رخ داد که در آن مورد، مشکل ، نحوه اجرای اثر روی صحنه بود.باعث شد کلاً دلزده شوم.پس از تماشای یک نمایش دیگر از یک کارگردان و گروه اجرایی دیگر، پی بردم که کارگردان اول، فضای نمایشنامه و مقصود نویسنده را اصلاً درک نکرده و با فهم ِ خود ، کاری روی صحنه برده که منجر به تاثیر بد روی ذهن مخاطب شده است.

من هم شخصاً ادبیات معاصر جهان را ترجیح می دهم ، وقتی نمایشنامه می خوانم،با ادبیات و فضای ترسیم شده توسط نویسندگان نو ، بیشتر ارتباط برقرار می کنم.البته این موضوع در مورد شکسپیر مصداق ندارد و اگرچه نثر او، نثر قدیم و داستانش ، مربوط به دوره قدیم است، بسیار از تماشای آثارش بر صحنه تئاتر یا بر پرده نقره ای، لذت می برم.

علاوه بر شکسپیر برخی آثار کلاسیک یونان هم برای بنده چنین شکلی دارند..