درود

اگر تماشاچی فیلم تحسین برانگیز "پستچی سه بار درنمیزند" را دیده باشد، در آخر نمایش شکلک پی خواهد برد که نمایش کاملا منطبق بر آن فیلم بوده است.نکته جالبتر حضور امیر جعفری و پانته آ بهرام در این نمایش بود که نمیتوان آنرا اتفاقی دانست. والبته نقره و نرگس ،همان سارای فیلم است که در دو نسل متفاوت مشترک است.
نمایش یک کپی دقیق از فیلم بود با اندکی تغییرات.
دوست ندارم به این نکته اشاره کنم، اما در بعضی از کارهای کنونی موادی اروتیک به کار اضافه میشود تا چه میدانم ،بیننده بیشتری به سالن جذب شود و چه و چه و چه.تاکید چندباره ی "شریف" بر "یهویی شدن" بارداری نرگس،پنهان کردن گوشی موبایل نرگس توسط عالیه! و چند نکته دیگر میتوانستند در نمایش نباشند . بجای آن،بطور مثال، لحظاتی که درباره ی دیدار نخست نقره و حسن بود ،میتوانست پررنگتر باشد.
درکل کار نسبتا خوبی بود که میتوانست طنزهای نابجایش کمتر و وزن حرفهایش بیشتر باشد.