بی شک لقب یکی از ضعیفترین کارهای پر سر و صدای سالهای اخیر رو میشه به این کار داد.
اما هیاهوی رسانه ای و پوششهای خبری چه در مراحل ساخت و چه در زمان اجرای کار بخوبی تونست جمعیت زیادی رو به یک سالن بی کیفیت بکشونه.دو ساعتو نیم نشستن روی صندلی های بد و حتی زمین نه تنها مانع از تبلیغ منفی برای این کار نشد بلکه در ذهن خیل طرفداران تیاتر این فکر رو انداخت که حتما با چنین حجم استقبالی کاری بسیار در خور رو خواهند دید.
با برخوردی منصفانه ایده ی کار رو میشه ایده ای خوب دونست.ولی در مرحله پرداخت بشدت از هم گسیخته و ناپخته از آب در اومد.
عباراتی مثل انسان حال-دنیای درون-زندگی مدرن و امثال اینها تا بحال خمیرمایه ی بسیاری از رویدادهای فرهنگی و هنری شدند.اما بطور مثال آیا همگی تونستن موضوعی به اهمیت سردرگمی انسان حال رو انعکاس بدن؟
صرف ارایه ایده ی خوب و نوآورانه نمیشه یک کار رو با ارزش دونست.باید دید که این ایده خلاقانه تا چه حد موفق و نیز قابل لمس بوده است.
نکاتی مثل تکرار مکرر کردار بد رهبر ارکستر و تاثیراتش در زندگی آشنایانش-مرورچندباره ی خاطراتش همگی در مدت زمان اجرا تاثیر مستقیم داشتن.همچنین طنز بی دلیل در برخی صحنه ها کاملا روی کیفیت کار تاثیرگذار بودن.
در آخر هم گفتگوی هر شبه ی کارگردان کار و وارد کردن ایرادات مختلف به جامعه ی هنر ... دیدن ادامه ›› اصلا و ابدا محلی از اعراب نداشت.دلیلی برای بیان این مسایل برای مخاطبان نمایش وجود نداره در حالیکه این مخاطبان هرگز تاثیری مستقیم در روابط بین هنرمندان و خانواده ی سینما و تیاتر ندارن.

دوستان سلام

سه تا بلیط برای امروز 20 خرداد،ردیف اول موجود هست.
لطفا با شماره 9122609979 تماس بگیرید.

با تشکر

این روزا بشدت درگیر مسائل مختلف هستم و خیلی ناراحت بودم که نمیتونستم این کار رو ببینم.
الان که شنیدم کار تا 23 خرداد تمدید شده واقعا خوشحال شدم و این کار رو تو اولویت گذاشتم که ببینم.

سعید:واقعا اون سی دی آهنگارو خواهر زاده ات برات زده!؟
حمید؛اره...
دوتاش رو تلویزیونه،خواستی،میتونی گوش بدی
میتونی با هدفون جدیدم گوش کنی

سعید:واقعا اون سی دی آهنگارو خواهر زاده ات برات زده!؟
حمید؛اره...
دوتاش رو تلویزیونه،خواستی،میتونی گوش بدی
میتونی با هدفون جدیدم گوش کنی

درود

اگر تماشاچی فیلم تحسین برانگیز "پستچی سه بار درنمیزند" را دیده باشد، در آخر نمایش شکلک پی خواهد برد که نمایش کاملا منطبق بر آن فیلم بوده است.نکته جالبتر حضور امیر جعفری و پانته آ بهرام در این نمایش بود که نمیتوان آنرا اتفاقی دانست. والبته نقره و نرگس ،همان سارای فیلم است که در دو نسل متفاوت مشترک است.
نمایش یک کپی دقیق از فیلم بود با اندکی تغییرات.
دوست ندارم به این نکته اشاره کنم، اما در بعضی از کارهای کنونی موادی اروتیک به کار اضافه میشود تا چه میدانم ،بیننده بیشتری به سالن جذب شود و چه و چه و چه.تاکید چندباره ی "شریف" بر "یهویی شدن" بارداری نرگس،پنهان کردن گوشی موبایل نرگس توسط عالیه! و چند نکته دیگر میتوانستند در نمایش نباشند . بجای آن،بطور مثال، لحظاتی که درباره ی دیدار نخست نقره و حسن بود ،میتوانست پررنگتر باشد.
درکل کار نسبتا خوبی بود که میتوانست طنزهای نابجایش کمتر و وزن حرفهایش بیشتر باشد.

بعد از دوبار تلاش ،موفق به دیدن این کار شدم ولی نمایش را دوست نداشتم.هرچقدر فکرمیکنم که در آن نقطه ای شاخص را به خاطر بیاورم، نمیتوانم.
گرچه باید این که دوست داشتن و نداشتن امری فردیست و غیر قابل تعمیم را باور داشت.
فکر میکنم اگر بخواهیم داستان را خلاصه کنیم، در دو یا سه خط هم میتوان کرد.حال آنکه تمام حرفها و نکات ریز نمایش در حرکات و جلوه های بصری گنجانده شده بود که در برخی لحظات در اجرای آنها افراط شده بود.