داستان فیلم: سپیده با شوهرش امیر که به تازگی از کارگاه سنگبری بازخرید شده، در خانه ای کوچک در حاشیه خط آهن و در محله ای فقیرنشین زندگی می کنند. امیر منتظر فروش خانه مادر سپیده است اما نسرین، خواهر سپیده بعد از مدت ها قطع رابطه، به خانه آن ها می آید و می گوید که خانه را برای جبران هزینه های درمان مادر تازه درگذشته شان، فروخته است. نسرین درگیر بیماری روحی و روانی بوده و به تازگی از آسایشگاه مرخص شده و به همین خاطر، امیر حرفه ای او را قبول نمب کند. در این میانه، نسرین به دوست امیر که در آژانس تاکسی کار می کند، دل می بندد...

درباره فیلم: این فیلم اگر چه به طور رسمی اعلام کرد که با اقتباس از نمایشنامه "اتوبوسی به نام هوس" نوشته تنسی ویلیامز نوشته و ساخته شده اما ضعف های زیادی دارد که بیننده را با خود همراه نمی کند. شاید بیبشتر از هر چیز بازی ضعیف مهناز افشار که خود از سرمایه گذاران فیلم بوده، توی ذوق می زند ولی در همین زمینه، بازی محکم و روان پانته آ بهرام، این ضعف را تا حدودی پوشش داده است. شخصیت نسرین که محور داستان فیلم است به خوبی واکاوی نمی شود و تکلیف تماشاگر با او روشن نیست. این بلاتکلیفی هیچ گاه تا پایان فیلم پاسخ داده نمی شود.