به تـو محتـاجم و مـجبور که شوم از تــن تو دور
دلِ من همسفرم نیست مانده دور از تـن رنجور

به تو محتاجم و بی دل که زعمرم شده حاصل
چو تـراشم دگر از نــــو دل مجنون خـود از گِـل

به تـــو محتاجم و انگـار نبــود فرصت تـــــــکرار
می بـرم با خود از اینجا دلِ زخمی، تـــنِ تبـدار

به تو محتـاجم و گــوئی که نبینم ز تــــو روئی
نَبُوَد ... دیدن ادامه ›› ساغــــی و امشب نخورم مـی ز سبوئی

به تـــو محتاجم و تنهـا چه کنم بعد تــــو آنجا
می برم این دلِ مجنون که کنم یاد تـــــو پیـدا

به تو محتاجـم و عاشق که بگـردم بــه تـو لایق
فرصتی نیست بــگـویم سخن از این دلِ صادق

به تو محتاجم و شیدا که کنم بی تو چه سودا
با دل غمزده ای کــــه نکند جـــز تـــــــو تمنـــــا

به تو محتاجم و حــالت به دل امــــید وصـــالت
که سرآیــد دم دوری و بیایـــم بــــــــه خیــالت

به تو محتاجم و کامــت که دل افتـــاده بـه دامت
نـه گریزان شـوم اینـک شَوَم از جان همه رامـت

به تو محتاجم و آنـــدم که تـــو آئی و رَود غــم
که جــز آنـــدم نَبُوَد دل به جهان عاریِ از هـــم

به تو محتاجم و محتاج که توئی بر سرِ مـــن تـاج
که مــنم بوتۀ خشک و تو چو سروی و چنان کـاج

به تو محتاجم و یــا رب تو به لطف و کـرم امشب
بده طاقت به جــــدائی بـه گذرگاهِ چنیـن تــــــب


از: شاعری که دوست داره گمنام باشه!