پسـرم!
هیـچ گـاه دنبـال به کرسـی نشـاندن حـرفت مبـاش
و همـه جـا سـر هـر صحبتـی را بازمکـن.
بگـذار تـو را نـادان بداننـد.

پسـرم!
اساتیـد را محترم بشمار!
اگر توانستی دستشان را ببوس، اگر نه ، خود دانی..

پسـرم!
در ضمن ، به هر کسی بی خودی لقب “استاد” عنایت مکن..
مشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید.

پسـرم!
راه تو را می خواند.. اما تو باور مکن


از: ناشناس