این تئاتر را اونقدر دوست داشتم که وادارم کرد برای اولین بار در مورد یک کار نظر بدم.
چند تا نکته جالب تاثیرگذار داشت:
بااینکه تعداد بازیگرها زیاد بودند اما بیننده را دچار سردرگمی نمی کرد.
بازی توانای اکثر خانمهای بازیگر که جسورانه حرکت می کردند و انگار نه از سقوط می ترسیدند و نه از زشت شدن حین گریه ها و فریادها....
موسیقی با ایکه زیاد به چشم نمی آمد اما بسیار بجا و تاثیرگذار بود.
خلاقیت برای رهایی از سانسور شدن نمایشنامه: مثلا واژه آلبالو فروختن یا چیز خوردن و....
نشستن بازیگر خانم در جایگاه تماشاگران که وقتی بلند شد ناگهان همه شوکه شدند ( حتی خانمی در کنار من به ایشان می گفت: هیس بشین!) یا خطاب قرار دادن و کمک گرفتن بازرس از یک تماشاگر ردیف جلو.
اما با اینهمه بازیگر و کار به این زیبایی حیف که تعداد تماشاگران شاید دو یا سه برابر بازیگران بود.
سپاس از تمام عوامل این تئاتر زیبا...