با احترام به نظر جناب عربی و از اونجا که از مساله مهمی صحبت به میون آوردن ترجیح دادم توضیحی درباره اجرای چندباره تئاتر یا به عبارتی "رپرتوار" بدم.

اجرای دوباره و چندباره یک نمایش در بسیاری از کشورهای پیشگام در هنر نمایشی نه تنها اشکالی محسوب نمی شه بلکه امری بدیهی و روزمره است. ما انگار خودمونم باورمون شده که اینقدر دایره مخاطب تئاترمون کوچیکه که یک نمایش در سی شب اجرا با حدود نهایت هفت هشت هزار نفر که خودمون هم جزوش بودیم دیگه کارش رو کرده و هر کسی می شده دیگه اون کار رو دیده... فراموش نکنیم که توی یک شهر با بالای ده میلیون نفر جمعیت زندگی می کنیم! پس هنوز خیلی ها حق دارن با دیدن یک تئاتر خوب وارد این دایره بشن.
از این گذشته از نظر من دیدن دوباره یک تئاتر خوب فرصت ارزشمندیه که من درباره خیلی از تئاترها که دیدم حسرتش رو می خورم... کاش خوبان دیگه هم مثل آقای یعقوبی کارهای خوبشون رو رپرتوار می کردن.

و فراموش نکنیم تماشای اجرای نفس به نفس یک نمایش که ذات تئاتره با تماشای فیلمش (که اون هم خالی از لطف نیست و جای خودش رو داره) قابل مقایسه نیست.