ایده هاى فوق العاده زیبایى توى فرم اجرا داره ولى از لحاظ محتوایى به نظر من خیلى قوى نیست. اگر در مقام اجرا از تئاترهایى مثل سقراط خیلى خیلى لذت برده باشین، احتمالا نظرتون رو جلب کنه.
سیاوش حالا چون تو متن های یعقوبی رو دوست نداری باید مشتری بپرونی :)) جدای از شوخی من فکر می کنم داستان خاصی نداره ولی دیالوگ گویی ها و فرم اجرای کار اون رو جذاب کرده. وگرنه داستان فوق العاده تکراریه. نو بودن اون سبک اجرا باعث شد در یک بازه ی زمانی از این کار به عنوان یک اتفاق نام برده بشه و یعقوبی هم به صرافت افتاد چندین بار و با چند گروه مختلف این کار رو اجرا کنه.